کدام قهوه کافئین بیشتری دارد؟

کافئین به طور گسترده ای به عنوان محبوب ترین ماده محرک انرژی در جهان شناخته می شود که عمدتاً در قهوه و سایر نوشیدنی ها یافت می شود. این ترکیب کلیدی است که مسئول ایجاد اثرات محرک قهوه است و به افراد کمک می کند احساس بیداری، هوشیاری و تمرکز بیشتری داشته باشند. با وجود طیف گسترده ای از انواع قهوه و روش های دم کردن، این سوال همیشه مطرح است: کدام قهوه کافئین بیشتری دارد؟

برای پاسخ به این سوال باید عوامل مختلفی از جمله نوع دانه قهوه، میزان برشته شدن، روش دم کردن و میزان قهوه خوراکی را در نظر بگیریم. در میان انواع مختلف دانه های قهوه، روبوستا و عربیکا بیشترین مصرف را دارند.

به طور کلی، دانه های روبوستا حاوی کافئین بیشتری نسبت به دانه های عربیکا هستند. دانه های روبوستا معمولاً دوبرابر مقدار کافئین دارند که از 2.7٪ تا 4.0٪ متغیر است. در مقایسه با دانه های عربیکا که تقریباً حاوی 1.2٪ تا 1.5٪ کافئین هستند. بنابراین، اگر به دنبال کافئین قوی‌تری هستید، قهوه روبوستا ممکن است انتخاب بهتری باشد. با این حال، میزان برشته شدن قهوه نیز بر محتوای کافئین آن تأثیر می گذارد.

با کمال تعجب، هر چه دانه قهوه تیره تر باشد، کافئین کمتری دارد. در طول فرآیند برشته کردن، کافئین به طور طبیعی تجزیه می شود و در نتیجه محتوای کافئین کاهش می یابد. دانه های طبیعی و روشن تر در مقایسه با دانه های متوسط یا تیره، کافئین بیشتری را حفظ می کنند. بنابراین، اگر محتوای کافئین بالاتری را ترجیح می دهید، قهوه روشن را به قهوه تیره ترجیح دهید.

علاوه بر این، روش دم کردن به میزان قابل توجهی بر میزان کافئین استخراج شده از دانه قهوه تأثیر می گذارد. به طور کلی، روش های دم آوری که شامل میزان و زمان تماس طولانی تر بین آب و قهوه است، محتوای کافئین بیشتری را استخراج می کند. به عنوان مثال، اسپرسو، شکل غلیظی از قهوه که تحت فشار دم می‌شود، در مقایسه با قهوه معمولی، حاوی کافئین بیشتری در هر اونس است. با این حال، یک وعده اسپرسو بسیار کوچکتر از یک فنجان قهوه معمولی است، بنابراین اگرچه حاوی کافئین بیشتری است، ممکن است میزان مصرف کلی آن کمتر باشد.

از سوی دیگر، روش‌های دم‌آوری مانند فرنچ پرس و تهیه قهوه سرد شامل دوره‌های خیساندن طولانی‌تر می‌شود که در مقایسه با روش‌های دم‌آوری سریع‌تر مانند شات‌های ریخته‌شده یا اسپرسو، منجر به استخراج کافئین بالاتری می‌شود. یکی دیگر از عوامل مهم که باید در نظر گرفته شود، اندازه شات قهوه است. انواع مختلف قهوه و اندازه سروینگ‌ها می‌توانند به میزان قابل توجهی از نظر محتوای کافئین متفاوت باشند. یک فنجان استاندارد 8 اونس قهوه دم کرده معمولاً حاوی حدود 95 میلی گرم کافئین است.

با این حال، وعده‌های قهوه بزرگ‌تر، می‌توانند به میزان قابل توجهی کافئین بیشتری داشته باشند که به ۴۱۵ میلی‌گرم در هر وعده می‌رسند. به طور مشابه، شات های اسپرسو معمولاً حاوی حدود 63 میلی گرم کافئین هستند، در حالی که یک شات دوبل ممکن است حدود 125 میلی گرم داشته باشد. علاوه بر این، درک این نکته ضروری است که تحمل کافئین و حساسیت فردی نیز در بین افراد متفاوت است. برخی از افراد ممکن است نسبت به اثرات کافئین حساس تر باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است برای همان سطح تحریک به دوز بالاتری نیاز داشته باشند.

در نتیجه، وقتی نوبت به تعیین اینکه کدام قهوه کافئین بیشتری دارد، می‌رسد، عوامل متعددی بر پاسخ نهایی تأثیر می‌گذارند. عواملی مانند نوع دانه قهوه، میزان برشته کردن، روش دم کردن، و اندازه شات همگی در محتوای کافئین نقش دارند. دانه‌های روبوستا در مقایسه با دانه‌های عربیکا معمولاً حاوی کافئین بالاتری هستند، اما سطح برشته کردن، روش دم کردن و اندازه سرو نیز نقش مهمی دارند.