راهنمای خرید انواع دانه های روغنی ، گیاهی ، خوراکی و قابل برداشت با قیمت مناسب و ارزان

این دانه‌های خوراکی برای تولید انرژی به گلوکز، پروتیین و چربی نیاز دارند. کربوهیدرات‌ها که در دانه‌ها وجود دارد به تدریج جذب می‌شوند و می‌توانند به قندهای ساده تبدیل شوند. پس از مصرف آن می‌توانید کربوهیدرات‌های ساده را به قند قابل هضم که در بافت‌های بدن ذخیره می‌شود تبدیل کنید. خوردن دانه‌ها و دانه‌ها در روز باعث می‌شود حجم خون نیز افزایش یافته و مواد مغذی بیشتری به سلولها برسد.

مصرف مواد غذایی که حاوی مقادیر قابل توجهی آنتی اکسیدان هستند و نیز ورزش کردن باعث می‌شود بدن رادیکال‌های آزاد اکسیژن که در تولید سموم نقش دارند را نابود کند. بنابراین سموم بدن را دفع و سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند. همچنین خوردن دانه‌ها و دانه‌ها باعث می‌شود سطح قند خون کاهش یابد که از دیابت پیشگیری می‌کند. دانه‌ها به دلیل اینکه حاوی مقدار قابل توجهی فیبر هستند به بهبود گوارش نیز کمک می‌کنند. مصرف دانه‌ها در روز باعث می‌شود بدن چربی را بهتر جذب کند. 

دانه‌های روغنی ، دانه‌هایی هستند که در فصل خود به فروش می‌رسند ، اما معمولا در فصل پاییز و زمستان به فروش می‌رسند که به این دانه‌ها کلزا می‌گویند. به طور کلی ، دانه‌های روغنی شامل بادام زمینی ، تخمه کدو ، روغن آفتاب گردان ، سویا ، کانولا ، گندم و گندم سیاه و دانه‌های آفتابگردان می‌باشند. دانه‌ها را می‌توان به شکل خرد شده ، شکسته ، آسیاب شده یا در آب جوش ریخت.

دانه‌های خرد شده یا خرد نشده دارای مواد مغذی بیشتری بوده و برای مصارف انسان و دام مناسب‌تر هستند. اما دانه‌های شکسته در مقایسه با دانه‌های خردشده دارای مقدار کمتری روغن می‌باشند. به عبارت دیگر برای مصرف انسان و دام مناسب نمی‌باشند. همچنین دانه‌های خردشده را به صورت نمک می‌توان استفاده کرد. می‌توان با استفاده از نمک ، آنها را برای تغذیه و روغن گیری خشک کرد.

همچنین از دانه‌های کاشته‌شده، تخم شربتی ، بذر کتان ، تخمه آفتابگردان ، بادام ، تخم کدو ، سویا ، ذرت ، سویا ، ارزن و شاهدانه نیز می‌توان استفاده کرد. با توجه به مقدار مصرف و سن گیاه این گیاه می‌تواند بیش از چند هفته نیز در زمین باقی بماند. نکته قابل‌توجه این است که میزان مصرف هر فرد به مقدار آب مورد نیاز برای از بین بردن مواد سمی بستگی دارد.

به‌عنوان‌مثال افراد در سنین بالا به ازای هر 1000 کیلوگرم وزن بدن به حدود 30 سی سی آب نیازمند هستند و برای گیاهان زیر 40 سال به ازای هر یک کیلو وزن به حدود 40 سی سی آب نیاز است. در زمان کاشت نیز به ازای هر هکتار بین 20 تا 40 کیلوگرم ازت ، 40 تا 50 کیلوگرم فسفر و 20 تا 25 کیلوگرم پتاس نیاز است و در شرایط معمولی نیاز آبی گیاه در شرایط معمولی حدود 5 / 2 تا 5 / 3 تن در هکتار است. 

دانه‌های روغنی ( کانولا ) از جمله کانولا ، سویا ، کلزا ، سویا و کتان رشد سریع‌تری دارند و در دانه‌های روغنی مقدار چربی در دانه‌های روغنی بیشتر است در حالی که دانه‌های روغنی معمولی مقدار چربی در دانه‌های روغنی کمتر است. برای دانه‌هایی که رشد سریعی دارند دانه‌ها از نظر پروتیین و گلوتن غنی هستند. این دانه‌ها مقدار زیادی ویتامین E به همراه ویتامین‌های دیگر دارند.

به دلیل نوع پروتیین موجود در دانه‌های روغنی مقدار زیادی اسید چرب امگا 3 در این دانه‌ها وجود دارد که باعث کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی می‌شود. دانه‌های روغنی به دلیل فیبر بالا به کم کردن وزن کمک می‌کنند زیرا باعث می‌شود مقدار زیادی غذا از بدن ما دفع شود و بدن ما انرژی خود را از طریق فیبر بالا تامین می‌کند. فیبر غذایی بیشتر در غلات کامل از جمله جو و چاودار وجود دارد. فیبر به بهبود جذب مواد مغذی کمک می‌کند. در دانه‌های روغنی مقدار زیادی فیبر غذایی وجود دارد .

دانه‌های کوچک ممکن است اندازه‌های متفاوتی داشته باشند مثلا دانه‌هایی با اندازه‌ی یک سکه به نام ماشک دانه‌های بزرگ‌تر هم ممکن است به دانه‌های لپه‌ای یا دانه‌هایی با اندازه‌ی یک نخود بدل شوند. دانه‌هایی مانند کنجد، کانولا و خشخاش در آب به خوبی حل نمی‌شوند ، لذا برای استفاده‌ی بهینه از انرژی، این دانه‌ها در آب جوشانده می‌شوند و می‌توانند به عنوان غذا یا روغن مصرف شوند.

در مناطق گرم و خشک به مقدار زیاد بذر و دانه کاشته می‌شود. بذرها در دمای بین 40 - 25 درجه سانتی گراد نگهداری می‌شوند و با این کار به سرعت جوانه می‌زنند. در مناطق گرم و خشک‌تر، این بذرها به صورت مستقیم کاشته می‌شوند. بذرها برای جوانه زنی احتیاج به رطوبت دارند. جوانه‌زنی بذر در مقایسه با سایر جوانه‌زن‌ها زودتر اتفاق می‌افتد. در صورت خیس بودن بذرها جوانه زنی سریعتر صورت می‌گیرد .

البته این دانه‌ها را نیز باید در زمان معینی از سال از طریق آسیاب کردن خرد کرد. در این زمان، از میزان پروتیین سویا به مقدار زیادی کاسته شده و از طرفی دانه‌هایی مانند کلزا و گلرنگ نیز کمتر می‌شوند که این امر ارزش غذایی این دانه‌ها را کمتر می‌کنند. در هر صورت با مصرف بیشتر سویا و ماش و گندم می‌توان دریافت که چه مقدار پروتیین به صورت چربی برای بدن لازم است.

در سویا میزان چربی بالا باعث افزایش وزن می‌شود و مصرف سویا به تنهایی به هیچ وجه توصیه نمی‌شود زیرا در غیر این صورت ممکن است میزان پروتیین‌های سویا در بدن افزایش یابد و به این ترتیب چربی بیشتری به شکل چربی در بدن ذخیره شود. مصرف پروتیین سویا به صورت ترکیبی با پروتیین گوشت قرمز نیز پیشنهاد می‌شود و مقدار مناسبی را در رژیم غذایی برای آن در نظر گرفت. مصرف ماهی می‌تواند به میزان زیادی از میزان دریافت پروتیین سویا بکاهد. 

در این قسمت انواع دانه‌ها ذکر شده است.

دانه چیا : دانه هایی هستند که از درخت آبیه و بومی مکزیک می‌باشند که امروزه به صورت فراوان در ایران کشت می‌شود. گیاه شناسان به این نکته معتقدند که دانه چیا در دسته دانه هایی با کالری کمتر قرار می‌گیرد.

دانه ذرت : از دیگر دانه‌های پر طرفدار در ایران است که دارای مقدار زیادی کربوهیدرات می‌باشد. در ضمن باید گفت که دانه ذرت نیز به صورت خام در بسیاری از غذاها مصرف می‌شود.

دانه کدو حلوایی : به این دانه‌ها به صورت تازه نیز می‌توان اشاره کرد و علاوه بر آن می‌توان از این دانه‌های خوشبو و پر خاصیت نیز استفاده کرد.

دانه کنجد : دانه‌ای است با کالری کم و حاوی ویتامین هایی مانند ویتامین E ، ویتامین B1 ، ویتامین D ، کلسیم ، فسفر، آهن و فیبر می‌باشد.

دانه آفتابگردان : به این دانه‌ها تخمه آفتابگردان هم گفته می‌شود زیرا به صورت دانه‌ای روغنی از آن برداشت می‌شود.

دانه‌هایی که به‌طور معمول در رژیم غذایی وجود دارد از جمله غلات سبوس‌دار و سویا شامل مقادیر بالای پروتیین و فیبر هستند ، در حالی‌که حبوبات و دانه‌ها دارای مقادیر ناچیزی فیبر و کربوهیدرات هستند. دانه‌هایی که از منابع پروتیینی هستند برای کمک به حفظ تعادل هورمونی در بدن مفیدند ، زیرا منابع پروتیین باعث ایجاد تعادل در سطح هورمون‌های مختلف می‌شوند که برای سلامت دستگاه‌گوارش لازم و ضروری هستند و می‌توانند خطر بروز سندرم متابولیک را کم کنند.

دانه‌ها حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها ، ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند که برای سلامتی بسیار ضروری می‌باشند و با ایجاد تعادل در فعالیت‌های سلولی و افزایش رشد سلول‌ها به رشد طبیعی بدن کمک می‌کنند. از بین انواع غذاهای حاوی دانه می‌توان به پروتیین حیوانی مانند مرغ و گوشت گاو ، پروتیین گیاهی مانند ذرت ، لوبیا ، سویا ، گندم و دانه‌های روغنی اشاره کرد.

دانه‌های کنجد دارای مواد مغذی زیادی مثل ویتامین‌های آ، ب و ث است و به بهبود بافت لثه کمک می‌کند.

جوانه‌ی گندم : حاوی مواد آنتی اکسیدانی مانند ویتامین B3 ، ویتامین ب 1 ، فولیک اسید، منگنز، آهن و روی است که باعث تقویت بافت همبند و حفظ رطوبت و الاستیسیته در مفاصل می‌شود. جوانه‌ی گندم حاوی ویتامین‌های ای و ب نیز هست که نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی و مقاومت در برابر انواع بیماری‌ها دارد. به علاوه سرشار از پروتیین و فیتواستروژن است.

عدس : سرشار از آهن است که برای سلامت و زیبایی پوست بسیار ضروری است. عدس حاوی آنتی اکسیدان‌هایی مانند ویتامین ث، کلسیم، آهن، منیزیم و سلنیم است که باعث بهبود سلامت استخوان‌ها و تقویت آنها می‌شود. دانه‌های آفتابگردان : حاوی ویتامین E هستند که نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی و حفظ سلامت پوست دارد. علاوه بر این دانه‌ها منبع خوبی از ویتامین ب 6 و آهن نیز هستند.