راهنمای خرید بهترین و جدیدترین سنتور دست دوم و انواع آن با قیمت مناسب و ارزان

کاسه و نقاره که از جنس گردوست هم‌خانواده سنتور به‌شمار می‌آیند. یک سنتور یا کلاویه بزرگ در جلو و یک خرک بزرگ (مضراب) در قسمت پشت قرار دارد. سنتور در سه اندازه متفاوت ساخته می‌شود ( 1 ، 2 ، 3 ). سنتور یکی از بهترین و مهم‌ترین سازهای زهی ایرانی و سازی بسیار خوش صداست. این ساز دارای سیم‌های بسیاری است و بر روی پوست آن سوراخ هایی برای کوک زدن ساز تعبیه شده‌است. این ساز در قدیم دارای صدای بسیار خوبی بود. علاوه بر صدای بسیار مناسب، از نظر طول سیم، به سازهای خانواده کروماتیک نزدیک است.

- سازهای با ریشه اروپایی به مانند پیانو و گیتار از جمله مشهورترین سازهای زهی هستند. سیم‌های پیانو و گیتار به موازات درازای طولشان به سمت بالا پیچیده شده و به وسیله صفحه چوبی (معمولا" دارای روکشی از پوست) یا لایه‌ای از نمد که روی سیم قرار می‌گیرد پوشیده شده‌است. - معمولا" این سازها از چوب توت یا گردو ساخته می‌شوند. از جمله معروفترین این سازها می‌توان به ساز ویولن اشاره کرد. سازهای دیگر عبارتند از: تار، چنگ، قانون، کمانچه، گیتار، سنتور، نی، ویلنسل و سازهای کوبه‌ای. - سنتور از جمله سازهای زهی است که به عنوان یک ساز مجلسی در موسیقی ایرانی به کار گرفته می‌شود، یعنی بیشتر برای همراهی خواننده، در آوازها و همچنین همراه با دیگر سازهای سنتی مانند نی، کمانچه و سه‌تار استفاده می‌شود.

ساز سنتور دارای چهار سیم است که به موازات بر روی خرک قرار می‌گیرد. سنتور بیشتر از چوب توت ساخته می‌شود و از نظر شکل ظاهری در دسته‌ی سازهای زهی قرار می‌گیرد. سنتور دو نوع است یکی با سیم گیر و دیگری با مضراب. سنتور به طور کلی دارای دو کاسه است: یکی روی ساز و یکی زیر ساز. کاسه در واقع زیر ساز است و محل قرار گرفتن چکش‌ها. این کاسه معمولا از جنس چوب توت است که در گذشته به آن "گل رس" می‌گفتند. خرک نیز در ساز سنتور، در بالا‌ترین قسمت سطح ساز و در بین سیم‌های آن قرار گرفته است. فاصله‌ی خرک از کاسه نیز روی صفحه رویی سنتور به گونه‌ای تنظیم شده که سیم‌های نزدیک به خرک، به کاسه‌ی نزدیک‌تر و صدای آن از صدای کاسه‌ی نزدیک به خرک کمتر می‌باشد. بر روی ساز چهار سیم وجود دارد. سنتور دارای یک جعبه گلابی شکل و در کنار آن صفحه زخمه‌ای و صفحه چوبی به طول تقریبی سه و نیم متر است. بر روی جعبه‌ای که کنار جعبه‌های چوبی و در جعبه گلابی شکل است سنتور به شکل آلت موسیقی قرار گرفته‌است. در قسمت بالای جعبه گلابی شکل سنتور، دارای دسته‌ای چوبی و دسته‌ای فلزی است که برای اجرای نت‌های گوناگون موسیقی به کار می‌رود. سنتور مانند تمام سازهای بادی که به ارتعاش واداشته می‌شود دارای سیم‌هایی است که به موازات آن‌ها می‌باشد. - دارای دو دسته‌است که یکی از دسته‌ها، که سیم‌ها در میان آن قرار می‌گیرد، با مضراب به صدا درمی‌آید. - در قسمت جلویی دسته دو قسمت کوچک‌تر تعبیه شده که به سیم‌گیر معروف است و به حرکت صدا کمک می‌کند. - در پشت دسته، دو حلقه مضراب قرار دارد که یکی از حلقه‌ها نقش کلید را برای شروع و دیگری نقش پنجه را برای خاتمه کار دارد. از این ساز برای نواختن موسیقی مذهبی استفاده می‌شد و نقش عمده‌ای در شکل‌گیری موسیقی ملی ایرانی در ایران در دوره‌های گوناگون داشته‌است. در دوره صفوی، کمانچه را در میان سازهای موسیقی مذهبی جای داده بودند. در دوره قاجار که در آن زمان به سر می‌برد، موسیقی‌دانان ایرانی این ساز را به عنوان ساز دوم خویش برگزیدند .- سنتور دارای سه سیم است که در بالا و پایین ساز یک سیم زیر تر و دو سیم بم‌تر دارد. سنتور دارای دوازده سیم است. - در حال حاضر سنتورهای موجود در ایران، از سه سیم نایلونی تشکیل شده‌اند که یکی از آنها سیم گیر (سیم‌های سه‌تار) و دو سیم دیگر بدنه (سیم‌های سنتور) می‌باشند. [در بعضی مناطق به جای سیم گیر از خرک چوبی استفاده می‌شود.] - سنتور با کاسه طنینی بزرگتر از سنتورهای معمولی نواخته می‌شود و به همین علت صدای ساز آن مانند سنتورهای معمولی است. سنتور دارای 16 سوراخ یا "پیج" است که سه تا از آنها روی خرک قرار دارد که سیم‌ها در آنها می‌پیچند و سه تا از سوراخ‌ها به بدنه‌ی سنتور متصل شده است و دوتای دیگر در یک سطح روی آن قرار می‌گیرد خرک سنتور دارای انحنا و خمیدگی در قسمت پشت ساز است و خرک‌ها را به دو قسمت نزدیک به هم و دور از هم تقسیم کرده‌اند. خرک از جنس چوب است و خرک چوبی با دو مضراب چوبی کوک می‌شود. دسته‌ی سنتور از چوب شمشاد است که در مقابل ضربه و کوبش مقاومت بالایی دارد. سیم‌های سنتور از جنس برنج (برای تولید صدای بهتر) و از جنس ابریشم (برای جلوگیری از بیدخوردگی) است. - سنتور ایرانی دارای سیزده سیم و یک جعبه‌ی گوشی (جعبه‌ای که کوک ساز در درون آن قرار می‌گیرد و از طریق سیم‌هایی که به آن می‌آویزند، کوک می‌شود). سنتور دارای ده سیم است. ساز سنتور معمولا تک‌خوان‌است و سه سیم برای صدای زیر و چهار سیم برای صدای بم دارد که از روی دسته‌ی سنتور خوانده می‌شوند. سازهای دیگری با سیم‌های بم و زخمه و زخمه چوبی با دسته‌ای دیگر به نام (پنجه‌بوته‌ای) به نام (پنجه‌بوته‌ای) ساخته می‌شوند. در گذشته‌های دور سنتور فقط توسط زنان ساخته می‌شد اما با رشد تکنولوژی و پیشرفت تکنولوژی، امروزه در ساخت سنتور، زنان نیز نقشی جدی دارند. ساز سنتور یک ساز تمام چوبی است و برخلاف سایر سازهای زهی و کلاویه‌ای قدیمی، سیم‌هایش از جنس چوب نیست. ساختار سنتور (کاسه، صفحه، کاسه متحرک و خرک) به‌گونه‌ای است که هیچ سیم اضافی در آن به کار نمی‌رود. صدای تولیدشده توسط سنتور هیچ‌گونه لرزش یا جابجایی ندارد. جنس صدای ساز سنتور را از جنس چوب می‌سازند و این بدین دلیل است که صداهای تولیدشده به وسیله آن طنین دار است .از آنجا که صدای سنتور به دلیل وجود ضربه‌های مضراب در آن (صدای چنگ) بم‌تر از دیگر سازهای ایرانی می‌باشد (زیرا معمولا در هنگام نواختن صدای چنگ شنیده می‌شود) این ساز را در دسته سازهای مضرابی و کاسه آن را به صورت طاس (بدون خرک) می‌ساختند که برای نواختن از آن‌ها استفاده می‌شد. سازهای رایج کنونی سنتور با کاسه کوچک و سنتور بزرگ (چهارمضراب) هستند ."سیم‌های بم به پایین، خرک‌های متوسط به کوچک، نت‌های لا، دو، سی، سل و سل باس"هستند.1 - برای کوک کردن سنتور ابتدا باید سیم‌های حامل و حامل‌های سنتور را جدا کنیم و در همان حالت روی صفحه‌ای که سنتور رو به روی ماست قرار می‌دهیم و دسته‌های چوبی را با انگشت شست و سبابه می گیریم .  سنتور یکی از سازهای موسیقی سنتی و ملی ایرانی است. سنتور را از چوب‌های گوناگون مانند افرا، گردو، افرا خراطی شده، و افرا دمشقی می‌سازند. در گذشته از سیم‌های نازک فلزی برای انتقال صدای سنتور استفاده می‌شد، اما امروزه سیم‌های نازکی که از جنس مس و یا آلیاژ طلا یا برنج هستند هم به کار می‌رود که البته سیم‌های نازکی هم هستند که روی آن‌ها سیم‌های نازکی از جنس روده تابیده شده است. سنتور دارای دسته‌ای نسبتا کوچک است و سنتور از دو قسمت کاسه و دسته تشکیل شده است. کاسه، صفحه‌ی سنتور و نقاره در واقع یک خانواده است. در قدیم نوازندگان از دو کاسه در کنار هم استفاده می‌کردند. اما امروزه نوازندگان با توجه به نوع ساز و وسعت استفاده از آن‌ها تعداد کاسه‌ها را هم تغییر می‌دهند.