راهنمای خرید انواع آهنربای قوی مدل کمانی و آهنربای ماهیگیری با قیمت مناسب و ارزان

در سال 1869 میلادی ( 1269 شمسی) "هانسل فارادی" با قرار دادن مواد نیمه هادی در میدان مغناطیسی آزمایشی انجام داد. در این آزمایش، براده‌های آهن در سیم‌پیچ، القاگر ولتاژ بود و باعث شد که میدان مغناطیسی به‌وسیله این مواد نیم رسانا ایجاد شود. برای ساختن آهنرباهای دایمی یک بار مثبت و یک بار منفی به صورت نیم رسانا اعمال می‌کنند. برای ساخت آهنرباهای دایمی علاوه بر مواد نیمه هادی (نیمه هادی‌های آهن، نیکل، کبالت، مس و روی)، از مواد نیمه هادی دیگر مانند سیلیسیم دی اکسید، سلنیوم، و گالیوم نیز استفاده می‌کنند. مواد نیمه هادی دیگری مانند پلی متیل متاکریلات و گالیوم در مغناطیس‌سنجها برای ساخت آهنربا به کار می‌رود. با پیشرفت علم و صنعت، ساخت مواد نیمه هادی و استفاده از آن برای ساخت آهنرباهای دایمی ساده‌تر شده‌است.

در مصر باستان از آهنربا برای نشان دادن جهت‌های جغرافیایی، جهت‌یابی، جهت‌یابی در تاریکی شب، در ناوبری خودروها استفاده می‌شده‌است. به این صورت که در مصر باستان جهت شمال و جنوب را سه‌ راه یا راه می‌دانستند و از شرق به غرب می‌رفتند که این راه‌ها را "راه‌آهن شمال" می‌نامیدند.[و در اروپا نیز کاربرد راه‌آهن شمالی در قرون وسطی توسعه یافت و برای جابه‌جایی بارهای جنگی که به سمت انگلستان حرکت می‌کردند به کار برده می‌شد. 

 امروزه صدها نوع از آهنرباهای الکتریکی و مغناطیسی در دسترس بشر است که می‌تواند وسایل خانگی و الکتریکی را از یکدیگر جدا کند. آهنرباهای الکتریکی و مغناطیسی در حقیقت نیروی بسیار قوی هستند که باعث می‌شوند اشیا یا چیزهای آهنی در برابر یکدیگر حرکت کنند. در گذشته نیز از آهنربا برای اتصال دوشاخه برق به دو انتهای یک دوشاخه دیگر استفاده می‌شد. این امر باعث می‌شد که برق از درون دو تکه آهن وارد پریزهای برق شود و جریان برق را منتقل کند. در حالی که بسیاری از ابزارهای قدیمی همچنان از آهنربا برای حفظ نیروی برق استفاده می‌کردند. این وسایل ممکن است از آهن، برنج، فولاد، چدن و مس ساخته شده باشد. 

مردم باستان معتقد بودند که می‌توانند فلزات سنگین و ذرات مغناطیسی را از خود دور کنند. به همین جهت، در کنار استفاده از ابزار فلزی (مانند کوزه‌ها و لوازم) از آهنربا نیز استفاده می‌کرده‌اند. از هزاران سال پیش، انسان این قابلیت را شناخت که می‌تواند ذرات بسیار ریز گرد و غبار را با استفاده از خاصیت مغناطیسی به دام انداخته و از خود دور کند. در قرن پانزدهم میلادی، مردم انگلستان با استفاده از مغناطیس‌سنج‌های دقیق، به خوبی توانستند حرکت ذرات معلق و گرد و غبار اطراف جاده را پیگیری کنند. در زمان‌های دور برای استفاده از آهنربا در امور درمانی و آزمایشگاهی، به طور گسترده‌ای از آن استفاده می‌شده‌است. از قرن 19 میلادی به بعد، به دلیل پیشرفت صنعت، آهنربای طبیعی مورد استفاده قرار گرفت. زمانی که از یک آهنربای طبیعی استفاده می‌شود این گونه به نظر می‌رسد که آن آهن ربای طبیعی به واسطه قرار گرفتن در میدان مغناطیسی، به آهنربای الکتریکی تبدیل شده‌است. البته زمانی این اتفاق روی می‌دهد که این آهنربا به شدت تحت تاثیر یک میدان خارجی قرار گیرد. این اتفاق در آزمایشگاه روی می‌دهد که یکی از بخش‌های آزمایش، تشکیل یک آهنربای مغناطیسی را نشان می‌دهد. به این آهنربا " آهنرباهای با بار مخالف " می‌گویند. آهنرباهای با بار مثبت به هیچ وجه جریان الکتریکی تولید نمی‌کنند و به این منظور برای ساخت آهنرباهای الکتریکی در آزمایشگاه مورد استفاده قرار می‌گیرد. مصریان باستان از این نوع آهنربای طبیعی در مومیایی‌ها، تابوت‌ها، سلاح‌ها، ابزارهای جنگی و بسیاری از وسایل تزیینی استفاده می‌کردند. دانشمندان با آزمایش‌های گسترده در مورد نیروهای مغناطیسی و مغناطیسی‌کردن و استفاده از آهنرباهای طبیعی موفق به یافتن آلیاژهای مختلف آهن شده‌اند. کاربرد اصلی آهنربا در هواپیماها و موشک‌ها است و در کاربردهای روزمره نیز می‌توان از آن استفاده کرد. استفاده از آهنرباهای طبیعی در طول سالیان دراز و با پیشرفت علم و ساخت ابزارهای الکترونیکی مدرن افزایش یافته است.

 رومی‌ها و یونانیان قدیم ( 5000 سال پیش از میلاد) به خواص ضد مغناطیسی فلزات پی برده بودند. در قرن پنجم پیش از میلاد، سیم‌کشی در شهر اسکندریه به پیشرفت قابل ملاحظه‌ای رسید. سیم‌ها دیگر خاصیت مغناطیسی پیدا نکردند، اما مس به صورت یک ماده معدنی مهم درآمد. فلز سرب هم یک فلز ضد مغناطیسی بود که در سال 1661 توسط یک شیمی‌دان ایتالیایی کشف شد و در ساخت وسایل الکترونیکی، چراغ‌های روشنایی خیابانی، کشتی‌ها، سیم‌های تلگراف و سیم‌های روشنایی ساختمان و کشتی‌ها مورد استفاده قرار گرفت.

 برای تولید هر آهنربا که ساده باشد، نیازمند دانستن خواص مغناطیسی ماده مورد نظر هستند. در قدیم برای به‌دست آوردن خواص مغناطیسی هر جسمی از روش‌های شیمیایی استفاده می‌شده است، که این امر به صورت کلی مضر و خطرناک محسوب می‌شده‌است. در بین دانشمندان اختلاف نظرهایی در این رابطه وجود دارد، برای مثال بعضی معتقدند که برای بهبود خواص مغناطیسی مواد به‌دست آمده نیاز به یک عملیات حرارتی ضروری است، در حالی که بعضی دیگر به طور مطلق اعتقاد دارند که هیچ روشی برای بهبود خواص مغناطیسی مواد وجود ندارد.و به این دلیل آهنرباهای مصنوعی و طبیعی به وجود آمده‌است.