کدام ادویه سرد است؟

ادویه ها همیشه نقش مهمی در دنیای آشپزی ایفا کرده اند و به غذاها عطر، طعم و لذت زیادی بخشیده است. در حالی که بیشتر مردم ادویه‌ها را با طعم‌های گرم و آرامش‌بخش آنها مرتبط می‌دانند، چند ادویه استثنا وجود دارد که به دلیل خواص خنک‌کنندگی‌شان شناخته می‌شوند. بیایید برخی از گزینه های جذاب را بررسی کنیم که مطمئناً شما را وسوسه می کنند و در عین حال حس طراوت و تازگی را ارائه می دهند.

نعناع: نعناع شاید شناخته شده ترین و پرطرفدارترین ادویه با طعم های خنک کننده باشد. ویژگی خنکی آن ناشی از وجود منتول است که گیرنده های سرما را در جوانه های چشایی ما تحریک می کند. این گیاه همه کاره را می توان در غذاهای مختلف، از جمله سالاد و ماریناد، و همچنین در خوراکی های شیرین مانند بستنی و آب نبات استفاده کرد. 

نعناع فلفلی: مانند نعناع، نعناع فلفلی به دلیل محتوای بالای منتول دارای طعمی با طراوت و خنک کننده است. برگ یا عصاره این نعناع معمولاً در چای، دسر و حتی در کوکتل ها استفاده می شود تا خنکی دلپذیری به آن اضافه شود. علاوه بر این، نعناع فلفلی با فواید گوارشی همراه بوده که آن را به یک انتخاب محبوب بعد از یک وعده غذایی سنگین تبدیل کرده است. 

گشنیز: برگ گشنیز در حالی که به دلیل خواص خنک کنندگی آن زیاد معروف نیست، دارای ویژگی خاص برای ایجاد حس طراوت در دهان است. برگ های تازه گشنیز اغلب در سالسا، سالاد و غذاهای تند تایلندی یا مکزیکی برای متعادل کردن حرارت و افزودن یک عنصر خنک کننده استفاده می شود.

رازیانه: دانه‌های رازیانه که به خاطر طعم آنیس مانند آن شناخته می‌شوند، دارای اثر خنک‌کنندگی هستند. رازیانه که اغلب در آشپزی ایتالیایی یا مدیترانه ای استفاده می شود، طعمی متمایز به سوپ ها، خورش ها و حتی دسرها می بخشد. شیرینی لطیف و خنک کننده آن را به ترکیبی عالی برای غذاهای دریایی نیز تبدیل کرده است.

لیمو وربنا: لیمو وربینا، یک گیاه چند ساله لطیف است که به خاطر رایحه قوی لیمویی و خواص با طراوت آن مشهور است. برگ های آن را می توان برای تهیه یک چای گیاهی خوش طعم استفاده کرد یا در غذاها، دسرها و سس های مختلف آن را به کار برد. 

علف لیمو: علف لیمو که از آسیای جنوب شرقی سرچشمه می گیرد، طعم منحصر به فردی را ارائه می دهد که طعم قوی مرکباتی را با رنگ های با نشاط ترکیب می کند. ساقه ها یا برگ های آن اغلب برای ایجاد طعمی لذیذ در سوپ، ماریناد و حتی چای استفاده می شود. جوهره خنک کننده این ادویه مکمل غذاهای تند است و به آنها حسی خنک و آرامش بخش می دهد. 

اکالیپتوس: در حالی که معمولاً در پخت و پز استفاده نمی شود، برگ های اکالیپتوس به خاطر رایحه نشاط آور و خنک کننده خود مشهور هستند. اسانس استخراج شده از برگ ها اغلب در قطره های مختلف، خمیر دندان و داروهای مختلف یافت می شود. اکالیپتوس همچنین می‌تواند به عنوان یک طعم‌دهنده طبیعی در نوشیدنی‌ها یا دسرهای خاص برای افزودن طعمی با طراوت استفاده شود.

بادیان ستاره ای: بادیان ستاره ای، با طعم شدید شیرین، خاصیت خنک کنندگی منحصر به فردی را برای انواع غذا ها به ارمغان می آورد، به خصوص زمانی که در حد اعتدال استفاده شود. بادیان ستاره ای اغلب در غذاهای آسیایی، هم در غذاهای شور و هم در غذاهای شیرین استفاده می شود تا تضاد جذابی از طعم ها ایجاد کند. بادیان ستاره ای به خوبی با ادویه های گرم تری مانند دارچین و میخک جفت می شود و ترکیبی متعادل و خنک از طعم ها ایجاد می کند. 

دانه کرفس: دانه کرفس به دلیل طعم متمایز خود که ترکیبی از طعم کرفس و جعفری است، شناخته شده است. این دانه های ریز به غذاهای مختلف مانند سوپ، خورش، ترشی و سالاد کلم، طعمی لذیذ، خنک و کمی تند می دهند. 

در خاتمه، چندین ادویه حس خنکی ایجاد می‌کنند و حس طراوت را به غذاها و دسر های می‌افزایند. از خانواده نعناع گرفته تا علف لیموی خوش طعم و خواص خنک کنندگی آنیس، این ادویه ها به ما اجازه می دهند تا طیف گسترده ای از طعم ها را کشف کنیم و در عین حال کمی خنک را حس کنیم.