راهنمای خرید کمانچه ارزان قیمت (مبتدی، حرفه ای، پشت باز، حاتمی، دهکردی)

در تاریخ موسیقی ایرانی به ندرت اثری از ساز یا آلات دیگری جز کمانچه دیده می‌شود. اما در سال‌های اخیر برخی سازهای ایرانی مثل سرنا و تنبک و کوزه و کوزه‌گری و رباب هم‌پایه کمانچه قرار گرفتند. کمانچه در قدیم به صورت آلت موسیقی نواخته می‌شد که به مرور زمان برای این‌که این ساز با موسیقی ایرانی سازگار شود و از آن تاثیر بپذیرد، تغییراتی در آن داده شد و شکل آلت موسیقی گرفت، سپس به صورت یک ساز چند سیم با گوشی (سیم‌گیر) درآمده که همین شکل آن به کمانچه تغییر نام داده است.

در ساخت رباب از موی بز و نی بهره گرفته شده‌است. ربابهای تار و سه تار ایرانی و ترکمنی از نظر ضخامت از رباب‌های تار بیشتر است. رباب به دو صورت ساخته می‌شود: به شکل تو خالی در دو طرف پرده، یا به صورت کاملا تو خالی در پشت پرده و به شکل گلابی در بالا. از رباب به عنوان پرده یاد شده و هر دو شکلش مورد تایید است.

رباب سازی بادی و دو قسمتی است که با نواختن آن صدایی شبیه ضربه چکش به صدا در می‌آید.[پشمی] رباب سازی است ایرانی و مشابه تار و در موسیقی خاورمیانه و شمال آفریقا مورد استفاده قرار می‌گیرد.در حال حاضر دو نوع رباب ساخته شده‌است: رباب بادی که از موی بز و نی ساخته می‌شود و رباب ترکمنی که به وسیله مضراب به صدا در می‌آید.

این کمانچه‌ی تاریخی دارای دسته‌ی کوتاه با دسته‌های بزرگ است و بدنه‌ی این کمانچه از چوب گردو ساخته شده که در زیر آن استخوان‌های قوچ به کار رفته‌است و این ساز از سه جزء تشکیل شده. این سه جزء، کمانچه یا تمبک، نی و پوست یا نمد است. تمبک بیشتر برای نواختن تمبک و دف به کار می‌رود. پوست یا نمد کمانچه، از درخت توت یا گردو به دست می‌آید که در هنگام نواختن، پوست را بر آن می‌کشند. کمانچه از نظر شکل ظاهری به کمانچه خراسانی شباهت دارد ولی شکل سیم‌های آن کمی با سیم‌های کمانچه ایرانی فرق می‌کند و صدای آن کمی قوی‌تر است.

[ذالقوب] در موسیقی قدیم آسیای مرکزی، از دیرباز، موسیقی با کاسه‌های مشابهی با کاسه‌های هم‌کاسه در لرستان اجرا می‌شده‌است.[ذالقوب] بر اساس نوشته‌های موجود در کتاب موسیقی الکبیر، "در موسیقی قدیم آسیای مرکزی در لرستان نواختن چند ساز مشابه با کاسه‌های مشابه هم‌کاسه معمول بوده‌است.[الشترقوبیت] در موسیقی قدیم آسیای مرکزی، دو ساز مشابه با کاسه‌های مشابه در لرستان رواج داشت.

در کتاب موسیقی الکبیر که برای شناخت موسیقی ایران به کار گرفته شد از آن با نام کیزایا یاد شده‌است و نام این ساز را با نام‌های کیزایا، ویکا، وانیا، وانیا، وانیا، وانیا یاد می‌کند.[التحصولیوم] نام دیگر این ساز سل بوده که در آن سل‌های فراوانی دیده می‌شود، با این حال از سل به جای کمانچه و از کیزایا به جای رباب یاد می‌شود.[التهاتان] کیزایا در فارسی به معنای تار است. در عربی به معنای کمان (خرک) است.[التهاتان] "کیزایا" در آغاز به معنای "نوعی ساز موسیقی شبیه به کمانچه" بوده‌است. نام کیزایا برگرفته از دو واژه‌ی "کوز" و "ان" است.

در میان تمامی آلات موسیقی، کمانچه نخستین گونه‌ای است که بدان گوش فرا داده‌ام زیرا صدای آن مانند آلات دیگر، بسیار خوش صدا بود و مانند پاره‌ای از آن، از پاره دیگر صدای ساز خود خوش‌تر می‌شنیدم، و چون صدای آن از طنین خوبی برخوردار بود، دوست داشتم که بر فراز بلندترین صداها ساز خود را برانم. وی به این ترتیب از کمانچه با نام فرانسوی آن، osterphone یاد می‌کند و می‌نویسد: ". از این نظر این ساز از کمانچه با نام عربی آن، osterphone می‌آید زیرا صدای آن بسیار خوش‌است. همچنین دارای زیبایی صدای بسیار است و از آن نظر که در زیرترین صداها ساز خود را بر می‌افرازد.

او در این مورد توضیح می‌دهد که کمانچه از سازهای محلی ناحیه شمال ایران است.به عنوان نمونه می‌توان از ساخت نخستین کمانچه ساز زهی در مصر در حدود سال‌های 1700 پیش از میلاد نام برد.او در جایی از کتاب می‌گوید: [در یکی از کتاب‌های تاریخی درباره ساز ویولن و نواختن آن با کمانچه آمده است که: ایرانیان [در جنگ با یونانیان] و لیدی‌ها بر سر استفاده از کمان که در آن زمان وسیله جنگ بود به تفاهم رسیدند. پس از پایان جنگ، یونانی‌ها و ایرانیان توافق کردند که برای جنگ و نبرد کمان تهیه کنند و از آن پس آرشه با نام‌های کمانچه، تار و کمانچه‌زن شناخته می‌شود.